Teksty, dokumenty, przepisy

Teksty różne

Święta nakazane

1. W niedzielę oraz inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy św. oraz powstrzymywać się od wykonywania tych prac i zajęć, które:
   - utrudniają oddawanie Bogu czci,
   - utrudniają przeżywanie radości właściwej dniowi świątecznemu,
   - utrudniają korzystanie z należytego odpoczynku duchowego i fizycznego (kan. 1247 KPK).
2. Nakazowi uczestniczenia we Mszy św. czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim (nie tylko rzymskim), bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego (kan. 1248 KPK).
3. Jeśli z braku kapłana lub z innej poważnej przyczyny nie można uczestniczyć w Eucharystii, zaleca się bardzo, ażeby wierni brali udział w liturgii Słowa, gdy jest ona odprawiana w kościele parafialnym lub innym świętym miejscu według przepisów wydanych przez biskupa diecezjalnego, albo poświęcali odpowiedni czas na modlitwę indywidualną w rodzinie lub grupach rodzin (tamże, §2).
   
   Obecnie obowiązujące w Polsce święta nakazane:

• Każda niedziela
• Świętej Bożej Rodzicielki Maryi - Nowy Rok (1 I)
• Objawienie Pańskie (6 I)
• Wniebowstąpienie Pańskie - w VII Niedzielę Wielkanocy (nie czwartek!)
• Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało (czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej)
• Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny - Matki Boskiej Zielnej (15 VIII)
• Wszystkich Świętych (1 XI)
• Boże Narodzenie (25 XII)

Katechizm Kościoła Katolickiego (nr 2181) wyraźnie precyzuje obowiązek uczestnictwa we Mszy Świętej w niedzielę i święta nakazane, natomiast: „Ci, którzy dobrowolnie zaniedbują ten obowiązek, popełniają grzech ciężki”.

Post ścisły

W Środę Popielcową i Wielki Piątek obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły (trzy posiłki w ciągu dnia, w tym tylko jeden do syta). Prawem o wstrzemięźliwości są związani wszyscy powyżej 14. roku życia, a prawem o poście – od 18 do rozpoczęcia 60. roku życia.

Msze św. wieczorem poprzedzające niedzielę i uroczystości.

Kodeks Prawa Kanonicznego w kanonie 1248 ustala, że obowiązek uczestniczenia we Mszy św. niedzielnej oraz innych dni świątecznych nakazanych, określonych przez prawo, spełnia się albo w samym dniu świątecznym, albo wieczorem dnia poprzedniego. W naszej parafii norma ta do tej pory nie była wprowadzona i osoby, które nie mogły uczestniczyć w sam dzień świąteczny we Mszy św., miały później rozterki w sumieniu, czy wywiązują się z tego obowiązku, uczestnicząc we Mszy św. wieczornej poprzedzającej niedzielę lub święto. Otóż osoby te wywiązywały się ze swego obowiązku.

Wprowadzenie tej normy w całym Kościele, miało na celu ułatwienie wiernym świętowania Dnia Pańskiego w zmienionych warunkach życia społecznego, gospodarczego i rodzinnego. Soboty wolne od pracy i związane z tym masowe wyjazdy poza miasto, zatrzymanie w niedziele wielu ludzi w zakładach pracy ciągłej i w komunikacji, rozwój turystyki, stworzyły nową sytuację dla duszpasterstwa dni świątecznych. W takich warunkach utrzymanie obowiązku Eucharystii niedzielnej tylko w niedzielę, narażało nieraz sporą część wiernych na straty duchowe, wynikające z opuszczenia Mszy świętej.

Wprowadzając tę praktykę w Kościele, nawiązano do prastarej, sięgającej czasów apostolskich, praktyki sprawowania Eucharystii niedzielnej w sobotę wieczorem, kiedy to, zgodnie z ówczesnym sposobem pojmowania czasu, rozpoczynał się dzień Pański, czyli niedziela. Chociaż świętowanie niedzieli przez sprawowanie Eucharystii już w sobotę wieczorem nawiązuje do najstarszej praktyki chrześcijaństwa, to jednak stosowanie zasady kanonu 1248 nie może wprowadzić nieładu w praktykach religijnych naszej wspólnoty parafialnej i poszczególnych wiernych. Ta zasada ma służyć i zachowaniu charakteru dnia Pańskiego, w którym, jak mówi soborowa Konstytucji o Liturgii (art. 106), „wierni powinni się schodzić razem dla słuchania słowa Bożego i uczestniczenia w Eucharystii" i „który należy tak przedstawić i wpoić w pobożność wiernych, aby stał się również dniem radości i odpoczynku od pracy". Zasadniczym czasem spełniania obowiązku udziału we Mszy św. musi pozostać nadal sam dzień świąteczny, choćby z tego względu, że umożliwia on większości wiernych zejście się razem na Eucharystię i pozwala im przeżyć tajemnicę Wieczerzy Pańskiej i Pamiątkę Męki i Zmartwychwstania Chrystusa w atmosferze spokoju, radości i odpoczynku. Każdy wierny ma wprawdzie swobodę wyboru pory Mszy niedzielnej, winien jednak, jeśli to możliwe, wchodzić w liturgię Mszy świątecznej w świątecznym nastroju szukając umocnienia więzi z całą wspólnotą kościelną i parafialną.

W Mszy św. wieczornej w dzień poprzedzający niedzielę lub święto zawsze odmawia się Chwała na wysokości Bogu oraz Wyznanie Wiary, bierze się trzy czytania, głosi homilię, odmawia Modlitwę Wiernych i podaje się ogłoszenia duszpasterskie.  Wierni, którzy już raz przyjęli Komunię Świętą rano mogą podczas tej Mszy św. przystąpić po raz drugi do Komunii Świętej (Kan. 917 KPK). Kolektę (tacę) zbiera się na cel wyznaczony na przypadającą niedzielę lub święto.

Odpust zupełny za dusze w czyśćcu można uzyskać:

1. Jeden raz w ciągu dnia od południa Wszystkich Świętych i we Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych - przez nawiedzenie kościoła
2. Od 1 do 8 listopada przez nawiedzenie cmentarza i modlitwę za zmarłych

Konieczne są nadto w obu wypadkach zwykłe warunki uzyskania odpustu, czyli:

• Stan łaski uświęcającej
• Przyjęcie Komunii św.
• Modlitwa w intencji, które na dany dzień wyznaczył Papież. Nie musimy ich znać, tylko się pomodlić. Najlepiej jak będą to modlitwy „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”
• Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego. Ważna jest tu nasza dyspozycja, czyli szczere pragnienie całkowitego odwrócenia się od grzechu.